W tamtym okresie sztuka topienia szkła w piecach grzewczych była jeszcze stale dopracowywana i nie była jeszcze tak idealną. W związku z tym pojawiały się w szkle zanieczyszczenia i pęcherzyki powietrza, które znamy ze średniowiecznego leśnego szkła (zielonego). Jednak niebawem nastąpiła zmiana. Zniknęły metalurgiczne zanieczyszczenia, które zostały zastąpione wyraźnymi liniami oraz zmianą koloru. Szkło już nie było koloru zielonego, ale jasne. Wyroby z nowego szkła naszych przodków są odpowiednie do dekoracji starszych jak i zarówno nowoczesnych wnętrz.